Nieuws

De kracht van collectieve verarming

De kracht van collectieve verarming

Het valt meer dan ooit op in de aanloop naar de verkiezingen op 9 juni: Vlaams nationalisten gaan voor achteruitgang en ‘stampen naar beneden’. “Het zuur is voor de werknemers en de werklozen, het zoet voor de werkgevers en vermogenden”, zo vat Miranda Ulens van het ABVV het N-VA-programma samen.

“Ze moeten het maar uitzweten”

“Ze moeten het maar uitzweten.” Dat is hoe N-VA Bart De Wever uitlegt dat wie aangewezen is op een leefloon of een werkloosheidsuitkering het zal moeten stellen met een lager inkomen, een vijftal (!) indexsprongen moet slikken (dus geen indexering bij hogere prijzen) en zo kopje onder wordt geduwd.

Het N-VA-programma stelt uitkeringen tien jaar te bevriezen en vervolgens te onderwerpen aan een uitgavennorm zodat ze net als de laagste lonen ‘bevroren’ worden. Toegang tot het leefloon moet moeilijker en werkloosheidsuitkeringen moeten na maximum twee jaar worden stopgezet.

In de sociale zekerheid, dus onze pensioenen, terugbetalingen en uitkeringen, wil N-VA zo’n tien miljard besparen. Brute bezuinigingen in de gezondheidszorg van 4,5 miljard tegen 2029, zullen op kap van de patiënt komen die nu al een vijfde van de medische kost zelf moet dragen.

Verliezers

Ook werkenden verliezen. De indexering van lonen is niet langer gegarandeerd bij hoge inflatie (sterk stijgende prijzen), dus wanneer jij die indexering net het meeste nodig hebt. De loonnormwet die je loon bevriest, blijft overeind. Langere werktijd en langere loopbanen zijn je deel, de beperkingen op nacht- en weekendwerk vallen weg, de resterende eindeloopbaanmaatregelen – SWT én landingsbanen – moeten op de schop.

Bedrijven mogen interims inschakelen om stakers te vervangen, krijgen de optie om loonakkoorden naast zich neer te leggen en genieten van bijdrage- en belastingverminderingen. De hoogste inkomens zullen de vruchten plukken van een belastinghervorming.

Miranda Ulens, algemeen secretaris van het ABVV, omschrijft het N-VA-programma als “een aanval op de welvaartsstaat”, “drooglegging van de sociale zekerheid” en corrigeert ‘de kracht van verandering’ in ‘de kracht van collectieve verarming’.

Journalist Marc Reynebeau schreef in De Standaard: “Bij de N-VA is zelfs sprake van een omgekeerde klassenstrijd, gericht tégen de armsten en met name mensen zonder arbeidsinkomen. De contouren ervan zijn al merkbaar in het beleid van de door de N-VA gedomineerde Vlaamse regering. Vooral wie een beroep doet op een uitkering of op sociale diensten, moet het bezuren.”

Naar beneden stampen

Het Federaal Planbureau, dat alle verkiezingsprogramma’s doorlichtte, is helder. Het armoederisico in België zal met het N-VA-beleid van 11,2 nu naar ruim 13 procent klimmen.

De laagste inkomens dreigen de dupe te worden. De 10 procent laagste inkomens, de groep waarin mensen aangewezen op een werkloosheidsuitkering of leefloon zich bevinden, zouden 122 euro per maand moeten gaan inleveren. En dat op een al erg laag inkomen. De 10 procent hoogste inkomens krijgen er 112 euro bij. Asociale achteruitgang.

Wat met die andere Vlaams nationalistische partij?

Het extreemrechtse Vlaams Belang

… zit in je zakken

  • Ze steunden de loonnormwet van de regering-Michel. Daardoor kan jouw loon ook dit jaar niet onderhandeld worden.
  • Ze zijn voor een pensioen met punten. In Duitsland gingen de pensioenen hierdoor omlaag en moesten mensen langer werken.
  • Ze willen ons land op alle domeinen splitsen. Dat betekent afbraak van ons arbeidsrecht en onze arbeidsvoorwaarden, sociale zekerheid en gezondheidszorg. Werknemer en patiënt zijn de klos.
  • Ze willen het basisbedrag in de kinderbijslag verlagen met een derde.
  • Ze waren altijd tegen de automatische indexering van de (bruto)lonen. Pas recent keerde de partij haar kar.

… is vriendjes met werkgevers en vermogenden

  • Ze zijn tegen collectief loonoverleg. Ze vinden dus dat werknemers maar alleen naar de directie moeten stappen om te onderhandelen.
  • Ze zijn voor een verlaging van de vennootschapsbelasting. Meer geld naar werkgevers.
  • Ze zijn tegen fiscale rechtvaardigheid en eerlijke belasting van grote vermogens.
  • Ze vragen om de loopbanen te verlengen.

… is tegen jouw werknemersrechten

  • Ze willen de stakingskassen van de vakbonden publiek maken zodat werkgevers perfect weten wanneer een staking te breken is.
  • Ze zijn voorstander van gerechtelijke vervolging van stakers.
  • Ze zijn tegen praktijktesten om discriminatie van mensen met een handicap op te sporen.

Extreemrechts is gevaarlijk. Ze perken individuele en collectieve rechten in en poken conflicten op. Ze sluiten uit en verdelen. Hun beleid zou leiden tot een verdeelde samenleving die minder vrij en economisch zwakker is, waarin vakbondswerk veel moeilijker wordt.

Facebooktwitter

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lees ook x

De Nieuwe Werker

FREE
VIEW