De stakingsacties bij Lidl hebben getoond dat solidariteit tussen alle werknemers loont.

// een bijdrage van BBTK

Half oktober brak in verschillende Lidl-winkels in ons land een staking uit. Reden: onaanvaardbare werkomstandigheden. De werklast neemt alsmaar toe, er is te weinig personeel, in de winkels staat iedereen onder druk en de directie stelt buitensporige eisen qua flexibiliteit. De werknemers trokken herhaaldelijk aan de alarmbel, met de bedoeling om een constructieve sociale dialoog op te starten. Helaas kregen ze bij de directie geen gehoor.

Protocolakkoord

De werknemers, die helemaal “op” waren, legden gedurende enkele dagen het werk neer. Ze bundelden hun krachten opdat hun zaak eindelijk zou worden gehoord.

De solidariteit wierp vruchten af want uiteindelijk bereikten directie en vakbonden een protocolakkoord. Dit voorziet de invoering van een taakmeting in de winkels om de werklast beter in te schatten. Er komt een onmiddellijke en drastische versterking van de ‘vliegende teams’ in winkels waar werknemers afwezig zijn wegens ziekte (één persoon per 30 werknemers). De 42 extra werkuren per winkel worden voor onbepaalde duur en de toevoeging van 14 extra contractuele uren per week per winkel worden tot 30 juni 2022 verlengd. Voor sommige winkels kunnen deze extra uren oplopen tot 36 uur.

Een strakke onderhandelingskalender ligt op tafel voor een hele reeks andere essentiële punten. Zo is er de omkadering van de flexibiliteit, welzijn op het werk, cao 104, studentenjobs, assistentenbarema’s, enzovoort.

Terugblik

Een terugblik op dit grote sociale conflict met Emilie, al 14 jaar in dienst bij Lidl en al 9 jaar afgevaardigde voor de BBTK

“De afgelopen jaren is het bedrijf sterk geëvolueerd en diverser geworden. Op zich is dit een goede zaak. Vandaag is Lidl niet langer een hard-discounter en heeft het bedrijf zijn commercieel aanbod uitgebreid. Het probleem is dat de directie niet noodzakelijk rekening houdt met de gevolgen van deze veranderingen voor de werknemers en hun werklast.”

“Er is een constante fysieke en mentale vermoeidheid”

“De afdelingen brood en verse producten zijn bijvoorbeeld sterk gegroeid, de nieuwe winkels zijn heel groot en de op te zetten promoties zeer tijdrovend … Dit kost allemaal veel extra werk en energie. Mensen staan onder constante druk om snel te handelen en alsmaar méér te doen. Er is een voortdurende fysieke en mentale vermoeidheid bij de werknemers.”

“In 2018 hebben we al actie moeten ondernemen en hebben we geprotesteerd tegen de moeilijke werkomstandigheden. Toen kregen we een quotum van 42 extra uren per winkel. Dit was normaal gezien voor onbepaalde tijd, maar moest nog in een cao worden vastgelegd. De directie wilde hier plotseling op terugkomen en de extra uren schrappen. Dat was de aanleiding voor de staking in oktober. Voor werknemers die zich permanent uitgeperst voelen als citroenen was dit de druppel.”

Eén blok

“De werknemers vormden één blok. Vastberadenheid en solidariteit tussen alle werknemers hebben geloond en maakten een protocolakkoord mogelijk. De onmiddellijke maatregelen over extra uren en de ‘vliegende teams’ zijn een echte verademing. Over een aantal andere belangrijke kwesties moeten nog gesprekken plaatsvinden. Daarvoor staan nog twaalf onderhandelingsvergaderingen gepland.”

Eén ding is zeker: wij zullen uiterst waakzaam blijven en in de besprekingen tot het uiterste gaan om ervoor te zorgen dat daadwerkelijk rekening wordt gehouden met de moeilijkheden van de werknemers.”