Nieuws

VDAB wint gouden citroen

VDAB wint gouden citroen

Op maandag 12 december reikte het Vlaams ABVV de allereerste gouden citroen uit aan de VDAB. De prijs gaat naar de Vlaamse overheidsdienst voor de leeftijdsonverschillige begeleiding van oudere werkzoekenden en mensen in SWT.

// een bijdrage van Vlaams ABVV

Het is niet eenvoudig als oudere werkloze op de arbeidsmarkt. Ouderen die na een lange loopbaan kort voor het pensioen staan, worden opgejaagd. Omgekeerd worden degene die nog aan de slag willen blijven, nauwelijks aan werk geholpen.

Discriminatie werkwillige ouderen

Het activeringsbeleid van de Vlaamse overheid, lijkt eerder gericht op straffen en dreigen, dan op het bieden van kwalitatief hoogstaande begeleiding en het wegwerken van drempels op de arbeidsmarkt. Vele oudere werkzoekenden willen echter wel werken, maar voelen zich gediscrimineerd.

Johan, 63 jaar, getuigt: “Ik moet solliciteren van VDAB maar krijg geen reacties terug. VDAB luistert niet naar mijn frustratie hierover. Toen ik informeerde naar werk, zei men dat dit ‘onbegonnen werk’ is op mijn leeftijd. Ik voel me aan mijn lot overgelaten.  De verantwoordelijkheid wordt volledig bij de werkloze gelegd en niet bij de werkgevers die 55-plussers niet aanwerven. Zij begrijpen niet dat je nog solliciteert.”

Caroline Copers, algemeen secretaris van het Vlaams ABVV: “Amper 3% van de aanwervingen op de arbeidsmarkt zijn 58-plussers. Stop dus met de holle 80%-tewerkstellingsslogan, stop met het culpabiliseren van werkzoekenden en geef oudere werkzoekenden rechtvaardige kansen in plaats van dagcontracten, nepstatuten of leeftijdsdiscriminatie.”

Absurde activeringsmaatregelen

De begeleiding van oudere werkzoekenden is bovendien dringend aan herziening toe. Er moet opnieuw een aanpak op maat komen, die rekening houdt met het afgelegde traject, de opgedane ervaring en de reële arbeidswensen en -kansen.

Caroline Copers: “Er zijn mensen die voor hun eigen vroegere job moeten solliciteren of die, een half jaar voor pensionering, nog een opleiding van drie maanden moeten volgen.”

Caroline Copers: “Vandaag zien we dat oudere werkzoekenden worden behandeld als af te vinken kwantiteit”

Margot, 62 jaar: “Na een loopbaan van 40 jaar ging ik op SWT. Ik moest aangepast beschikbaar zijn. Zeer snel na mijn inschrijving stuurde VDAB me naar negen maanden sollicitatiebegeleiding. Iemand in mijn groep zat nog maar een half jaar voor haar pensioen. Ik vond geen werk en moest opnieuw een traject volgen van 24 maanden. Ik moest een stage doen maar de werkgever had geen aanwervingsplicht. Uiteindelijk kon ik mijn stage doen … bij mijn ex-werkgever.”

Caroline Copers: “Vandaag zien we dat oudere werkzoekenden worden behandeld als af te vinken kwantiteit. We zien leeftijdsdiscriminatie, nutteloze sollicitatieprocedures die altijd eindigen met een weigering, en bedrijven die geen interesse hebben in oudere werknemers met perspectief op pensioen … De mensen hebben vooral het gevoel dat ze worden opgejaagd en dienen om de quota van de bemiddelaar te halen.”

VDAB moet opnieuw naar de mens achter de werkloosheidsuitkering kijken

Marleen, 63 jaar: “Ik ben bijna 64 jaar en heb 40 jaar werkervaring. Toch verplicht VDAB mij minstens één keer per maand in te gaan op een vacature. Ik heb al een sollicitatiecursus gevolgd. Nu moet ik opnieuw een cursus volgen om te leren hoe een cv en sollicitatiebrief te schrijven.”

Respect voor oudere werklozen en SWT

Caroline Copers: “Het Vlaams ABVV wil dat de VDAB de federale wetgeving inzake SWT respecteert. Mensen in SWT zijn aangepast beschikbaar: zij mogen een VDAB-aanbod op maat verwachten, in plaats van zelf actief op zoek te moeten gaan naar werk.”

“VDAB moet opnieuw naar de mens achter de werkloosheidsuitkering kijken. Zeker bij oudere werknemers, die vaak al jaren van werken en bijdragen op de teller hebben staan, is dat belangrijk en een kwestie van respect.”

Facebooktwitter

7 thoughts on “VDAB wint gouden citroen

  1. Voor de “wijkwerkers” doet de VDAB ook niks. Ik vraag al 4 jaar om in een rusthuis of ZH hulp te bieden, maar ze doen zelfs geen moeite om deze instellingen aan te schrijven. Daar kunnen ze hulp gebruiken en zeker met die oudere demente bewoners die nu ook weer corona te verwerken krijgen. Je word naar een of andere cursus gestuurd waar je totaal niks aan hebt en 2 keer per jaar bellen ze je op om te vragen hoe het gaat. Van begeleiding voor mij is totaal dus geen sprake. Heb zelfs naar de minister geschreven, maar daar ook geen effectief antwoord.

  2. Ik kan hier alleen maar achterstaan. Op deze manier worden oudere werknemers ook ontslagen om daarna voor een appel en ei terug in dienst te nemen. Andere worden (minder oud, maar hogere loonklasse) gedwongen om zelfstandig (schijn..) te worden en zo de sociale zekerheid op te lichten. Het is triestig vast te stellen dat hier allemaal niets aan wordt gedaan. Zelfs niet met “socialisten” in de regering. Maar ja, hoe kan een jonge voorzitter zich inleven in mensen van +55… en dan zijn we kwaad of begrijpen het niet dat mensen extreem stemmen…

  3. Zelfs mensen die geen werkloosheidsuitkering ontvangen worden opgejaagd. Dreigen met het afnemen van kindergeld als men niet aan hun verwachting voldoet.

  4. VDAB =vlaminganten doen aan afpersing beroepsbevolking is een betere omschrijving.Alles draaid om centen.Blijven werken is volgens hun het beste, elke menselijkheid hun vreemd.Nu gaan ze verplichten om x-aantal effectief gewerkte jaren te hebben en gelijkgestelde dagen af te schaffen.Ik kan zo nog blijven doorgaan.Het belangrijkste is elkaar blijven steunen en niet opgeven.Weet dat vele mensen belangeloos helpen in ziekenhuizen ,rvt en thuishulp en zodoende warmte geven aan hulpbehoevenden.

  5. Zou men de werknemers niet beter inlichten, op het werk, wat de plichten& rechten zijn als je op swt ga, ik heb geluk gehad dat ik vrijstelling had, zware beroepen en 42 jaar dienst,

  6. Ik heb dit aan levende lijve ondervonden na een zwaar verkeersongeval. De werkgever een gerenommeerd ziekenhuis ontsloeg me na hopeloze pogingen want hadden geen ervaring met de problematiek om herstelde werknemers terug een aangepaste job toe te kennen. Of wilden ze niet?? De oorzaak was eerder het financiële deficit waar de instelling weer op afstevende ontdekte ik. De nieuwe CEO de personeelszaken ontsloeg alle minder productieve krachten. Het ontslag geurde door een contractbreuk van mijnen twege in te roepen omdat ik mijn job niet meer kon uitoefenen. Dit bespaarde hen al gauw €13000 aan ontslagpremie. Dit na 15 jaar dienst !! Ongelofelijk. De lijdensweg van onbegrip en bureaucratie die ik daarna heb doorgemaakt bij VDAB grenst aan het onwezenlijke. Telkens ik op gesprek moest komen bij een bemiddelaar(ster) was het een ander gezicht. Als ik een opleiding wou volgen besliste de VDAB in mijn plaats raar maar waar. Ik vernam van ingewijden dat naast een officieel dossier er ook nog een officieus dossier binnenshuis bestond dat intern gebruikt werd. Bij een contactmail naar de verantwoordelijke van het VDAB filiaal over het gedrag van de ambtenaren verbaasde de overste zich dat ik zijn mailaccount had verkregen omdat het niet de gewoonte was dat hij dit gebeurde. Na zelf betaalde opleidingen en constant interim werk – ouderdom remde een aanbod van vaste baan af – moest ik naar een onderaanneming van VDAB om te laten bemiddelen. Gevolg een warhoop van wan want men wist gewoon geen raad met hooggeschoolde werknemers die dan ook nog hun werkwijze in vraag stelden. Ook was er geen controle op hun manier van werken door VDAB!! Tenslotte werd ik met een smoes gevraagd om een brief op te stellen waarom ik de begeleiding niet goed vond…met ondertekening. Later bleek deze brief aangevuld met de zin “dat om de gestelde redenen men de bemiddeling stop zette wegens uitblijven van resultaten en er geen verder begeleidingsscenario meer was voorzien”. Ik voelde me er in geluisd. Een reactie kreeg geen gehoor. De vastgeroeste bureaucratie deed zijn werk, “ambetantenarij” ten top. Iedereen beschermde iedereen. Omdat ik zelf even ambtenaar ben geweest wist ik dat er niks tegen te ondernemen was. Vanaf nu kreeg in jobs aangeboden van de VDAB computer waarbij ik bij de best gematchte kandidaten behoorde. VDAB monitorde mij nog en beging geen overtreding!Wat een warboel van banen ik aangeboden kreeg, echt hilarisch. Ik heb ze bijgehouden mocht men me nog eens ter bemiddeling vragen. Ik heb de laatste zeven jaar niks meer gehoord tot aan mijn pensioen. Die laatste bemiddelaarster was een persoon met een hart….maar voor hoelang nog??

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lees ook x

De Nieuwe Werker

FREE
VIEW