Het rommelt bij AG Insurance. We spraken met twee delegees over wat er precies misloopt.
// een bijdrage van BBTK
Door de aanhoudende werkdruk en structurele onderbezetting sloegen de werknemers van het departement (verzekeringen voor) “Particulieren en Kleine Ondernemingen (PKO)” alarm.
Een verzoeningsbureau kwam overeen vijf crisismaatregelen te nemen om de werkdruk enigszins te verlichten. Het besliste ook twee onderhandelingsdagen over andere dossiers, waaronder het afsluiten van een cao “telewerk”, vast te leggen.
Gebroken belofte
De directie kwam haar belofte echter niet na en voerde slechts drie van de vijf maatregelen volledig in (ondertussen wordt er geen enkele meer gerespecteerd). Ze ging ook op geen enkele eis omtrent telewerk in.
Ondanks een jaarlijkse nettowinst van meer dan € 500 miljoen investeert AG onvoldoende in het welzijn en de beloning van het personeel, vonden de vakbonden. Er volgden dan ook snel acties.
Staking
Een eerste stakingsdag vond plaats op 1 december en werd goed opgevolgd. Toch weigerde de directie nog steeds toegevingen te doen. Er kwamen ook geen verbeterde voorstellen. Daarom volgde al snel een tweede actiedag op 8 december.
Karel Meganck en Chris Wauman, beiden afgevaardigde in het bedrijf, maken met ons de balans op.
Karel Meganck: “Het personeel volgde de acties heel goed op. Het blijft toch een aparte sector, met veel bedienden en een meerderheid aan kaderleden, waar het niet in de cultuur zit om vakbondsacties te voeren. Ondanks de huidige coronatijden, met gedecentraliseerde mensen die voltijds telewerken, was de staking een voltreffer.”
Chris Wauman: “Veel andere werknemers staakten niet maar namen op een andere manier deel aan de actie. Ze hebben hun steun betuigd door bijvoorbeeld tijdens de actiedag gedurende een bepaalde tijd geen telefoons te beantwoorden. Meer dan de helft van de werknemers in de sites van Antwerpen en Charleroi steunden zo de acties op de één of andere manier. In een sector zoals de Financiën is dat inderdaad een groot succes.”
Jullie wijzen vooral de te grote werkdruk met de vinger, en die wordt er niet kleiner op …
CW: “Door structureel personeelstekort en onrealistische doelstellingen blijft de werkdruk almaar toenemen. Werknemers kunnen niet meer volgen, ze moeten steeds méér doen met minder personeel. Meer en meer werknemers raken in een burn-out, het personeelsverloop blijft stijgen. Dit toont duidelijk aan dat het evenwicht binnen het bedrijf zoek is. Dit geldt trouwens niet alleen voor AG, maar voor de hele financiële sector in het algemeen.”
Daarnaast wordt ook op een andere manier rechtstreeks druk gezet op de werknemers en de personeelsvertegenwoordigers.
KM: “Inderdaad. Sommige werknemers werden afgedreigd als ze overwogen aan de actie deel te nemen of deze te steunen. Zo nam de directie één voor één contact op met de werknemers die weigerden de telefoon op te nemen. Ze werden gevraagd de telefoon onmiddellijk weer te beantwoorden, zo niet zouden ze hun loon niet krijgen en ontslagen worden.”
CW: “Er is ook sprake van bedreigingen ten aanzien van de werknemersvertegenwoordigers. De vakbondsvrijheid bij AG staat de laatste tijd onder grote druk. Zo werden de mailboxen van de vakbonden geblokkeerd. Als personeelsvertegenwoordigers mogen we geen personeelsvergaderingen meer organiseren. De directie liet ook weten dat het verboden was om via e-mail of chat contact op te nemen met de collega’s. Dit betekent dat de afgevaardigden niet meer mogen communiceren met de werknemers die hen nochtans verkozen hebben om hun rechten en belangen te verdedigen… Sommige afgevaardigden worden ook persoonlijk benaderd en een schuldgevoel aangepraat. Een collega van de vakbondsploeg kreeg te horen dat hij zijn loon niet zou krijgen omdat hij – in de ogen van de directie – te veel van zijn tijd gebruikte voor vakbondswerk.”
KM: “Die intimidaties zijn een recent fenomeen. Toen er drie jaar geleden een conflict was, werd het personeel niet zo onder druk gezet om niet aan de acties deel te nemen. Sinds de benoeming van de nieuwe CEO van AG Insurance (die nu CEO is van de holding Ageas) zijn de arbeidsverhoudingen ingrijpend veranderd. We hebben gesprekspartners tegenover ons die ideologisch gezien sterk antisyndicaal ingesteld zijn. Het overleg is veel agressiever geworden dan vroeger.”
Eén van jullie eisen is dat er een cao over telewerk wordt gesloten. Ook hier oefende de directie druk uit.
KM: “Wij eisen dat er een cao wordt ondertekend om structureel telewerk ‘post-corona’ te omkaderen voor alle werknemers. In plaats daarvan heeft de directie besloten een policy rond telewerk in te voeren en de werknemers individueel te benaderen om hen een contractbijlage te laten ondertekenen. Daar hebben we de eerste pogingen zien opduiken om de werknemers onder druk te zetten. De boodschap van de directie was: ofwel onderteken je de nieuwe telewerkpolicy, ofwel kan je niet meer telewerken. Nul dagen telewerk of drie dagen telewerk aan de voorwaarden van de directie.”
Wat zijn de volgende stappen?
CW: “Nu donderdag zullen we opnieuw een nationale stakingsactie voeren aan de zetel van het bedrijf. Hieraan zullen de werknemers van het bedrijf deelnemen, maar de oproep is ook gericht tot alle werknemers van de financiële sector in het algemeen. Het conflict bij AG en de eisen die wij stellen, staan symbool voor de situatie van alle werknemers in de sector. Op 16 december trekken wij dus opnieuw aan de alarmbel. Laten we hopen dat de directie eindelijk luistert. We willen graag opnieuw rond de onderhandelingstafel gaan zitten, maar dan wel in een constructieve sociale dialoog en op basis van verbeterde voorstellen.”
