Terugblik met huishoudhulpen met dienstencheques.

// een bijdrage van Horval

Op 8 maart is het de internationale dag van de vrouwenrechten, ook wel de internationale dag van de strijd voor de vrouwenrechten genoemd. Deze dag is dus geen feest, maar wel een strijddag tegen discriminatie van en geweld tegen vrouwen.

Deze dag bestaat onder andere om eraan te herinneren dat onze maatschappij nog altijd een weg heeft af te leggen als het gaat over de plaats van de vrouw in de maatschappij en haar rechten. Vrouwen staken op 8 maart om eraan te herinneren dat “de wereld stopt met draaien als vrouwen stoppen”.

Vrouwen ondervinden op de arbeidsmarkt nog al te vaak gendergerelateerde problemen: discriminatie, minder betaalde jobs, intimidatie, enzovoort. Als er één sector is waar dit bittere realiteit is dan is het wel die van de dienstencheque-werknemers, een sector hoofdzakelijk bemand door vrouwen.

Loonkloof

In België schat men de loonkloof tussen man en vrouw op 23%, rekening houdend met het verschil in arbeidstijd. Vrouwen werken vaker deeltijds en dat is in het bijzonder waar voor de huishoudhulpen met dienstencheques. 72% van hen presteren maximum 30 uur want een voltijdse job van 38 uur is niet houdbaar. Zowel fysiek niet als privé niet.

Enkele getuigenissen:

“38 uur is te veel, dat is niet houdbaar.”

“8 uur per dag schoonmaken en reken daar nog eens de verplaatsingen bij, dan kom je op 11 uur per dag, dat is niet te doen.”

“Sommige van mijn klanten vragen soms 4 uur schoonmaak extra, bijvoorbeeld om de tuinmeubelen in het voorjaar te poetsen. Dat is ook één van de redenen waarom ik deeltijds werk: om mijn klanten tevreden te kunnen stellen.”

Bovendien oefenen ze een essentiële functie uit, maar hun loon stemt absoluut niet overeen met de fysieke en mentale belasting van hun job. Zo is hun baremieke anciënniteit geplafonneerd op drie jaar en hun startloon bedraagt zelfs geen €12 bruto per uur in 2022 … terwijl het ABVV minimum €14 bruto per uur vraagt om een gemiddeld consumptieniveau te kunnen hebben.

Discriminatie en intimidatie

Psychologische of seksuele intimidatie is schering en inslag voor vrouwen. In 2021 verklaarden 9% van de vrouwen dat ze seksueel geïntimideerd werden op hun werkplek, tegenover 4% van de mannen. En dit cijfer is wellicht nog maar het topje van de ijsberg.

Wanneer een huishoudhulp met dienstencheques naar haar werkplek gaat, is ze alleen. Ze weet niet altijd met wie ze te maken zal krijgen en ze is alleen om haar taken uit te oefenen. Deze vrouwen worden dus continu geconfronteerd met dit soort situaties, en soms kunnen ze zelfs op geen of weinig steun rekenen van hun bedrijven …

Daarom besteedt ABVV Horval een bijzondere aandacht aan deze sector waar bestaansonzekerheid en ongelijkheid welig tieren.

Voortdurende strijd

De strijd tegen het geweld tegen vrouwen in onze maatschappij is nog lang niet gestreden en mag absoluut niet losgelaten worden. Vrouwen, zoals alle andere werknemers, verdienen respect en waardering. Daarom mag 8 maart niet de enige dag zijn waarop we eraan herinneren dat we in een seksistische en zeer ongelijke maatschappij leven. In elke strijd moeten we deze problematiek meenemen om de vakbeweging te versterken.