De werknemers van de met sluiting bedreigde papierfabriek in Lanaken lieten hun stem horen om een degelijk sociaal plan uit de brand te slepen.

Een paar honderd werknemers kwamen op een druilerige vrijdagochtend 10 november samen op de site van papierproducent Sappi in Lanaken. Binnen vond een bijzondere ondernemingsraad plaats, waarbij de CEO van Sappi Europe aanwezig was. Veel werknemers waren er samen met echtgenote of echtgenoot, enkelen hadden ook kinderen mee. “Wat er zich afspeelt bij Sappi gaat voorbij de cijfers en statistieken, maar gaat over mensen”, zegt delegee Robert Skrzycki (Algemene Centrale).

Het nieuws sloeg vorige maand in als een bom. De papierfabriek sluit na 54 jaar de deuren. Hiermee gaan 644 jobs verloren. Een zware klap voor Lanaken en omstreken, waar Sappi bekendstond als een zeer degelijke werkgever.

Beloftes

“Begon je bij Sappi te werken,” zo zegt Robert, “dan zat je goed voor een mooie carrière. “Werkzekerheid, een degelijk loon. Ik werk hier 41 jaar, ik heb nooit een andere werkplek gekend. Samen met de collega’s hebben wij deze fabriek gemaakt. Dit valt nu allemaal in duigen.”

De bedoeling van de actie van afgelopen vrijdag was om de Europese CEO van de groep, Marco Eikelenboom, onder druk te zetten voor een degelijk sociaal plan voor alle werknemers. Secretaris Jan Staal van de Algemene Centrale nam ook het woord. “Wij rekenen erop dat de CEO vandaag duidelijk maakt dat hij een mandaat heeft voor een sociaal plan die naam waardig voor álle werknemers van Sappi. Velen werken hier al tientallen jaren en voor hen moet een sociaal plan een stukje hun levensstandaard de komende jaren beschermen. Zij hebben dit succesverhaal van Sappi geschreven en de winsten mogelijk gemaakt.”

“Tegenover de woekerwinsten van de afgelopen jaren moet nu ook iets komen te staan”, zo zeggen Danny Schuermans en Frank Miesen, die respectievelijk drie en zes jaar voor Sappi werken. “Er werd ons veel beloofd. Wij hopen dat de fabriek alsnog open blijft, maar dat gaat niet gebeuren.”

Geen bedelaars

“Generaties hebben hier dag en nacht gewerkt”, vervolgt een emotionele Robert Skrzycki, terwijl hij zich richt tot de CEO die binnen de lokalen aan de ondernemingsraad begint. “Ziet u deze mensen? Beseft u wat u hen aandoet? Laat hen niet met lege handen naar huis gaan, want dat hebben ze niet verdiend. Wij zijn geen bedelaars, wij eisen waar we recht op hebben!”

“Ik hoop dat er snel klaarheid komt”, zo zegt Mariëlle Prenten, die al 22 jaar voor de groep Sappi werk. “Vandaag leven we in het ongewisse. Ik hoop dat er een duidelijk mandaat komt voor een degelijk sociaal plan.”

Na de ondernemingsraad bleek Sappi bereid om meer te doen dan het wettelijke minimum. Hoe het sociaal plan voor de honderden werknemers er zal uitzien, moet de komende weken en maanden blijken.