Mei is een maand van strijd. We herinneren eraan dat onze rechten, onze sociale bescherming en andere verworvenheden nooit cadeaus zijn geweest. Ze zijn het resultaat van collectieve actie, van verbeten strijd, met gevaar voor eigen leven gevoerd door mensen die een onrechtvaardige samenleving nooit wilden accepteren.

Op 1 mei vierden we deze overwinningen: de achturige werkdag, betaald verlof, sociale zekerheid, het recht op een fatsoenlijk pensioen en nog veel meer … Drie dagen eerder, op 28 april, herinnerde de Werelddag voor Gezondheid en Veiligheid op het Werk ons eraan dat een veilige werkomgeving geen luxe is, maar een fundamenteel recht. Een recht dat moet worden versterkt, niet uitgehold.

En toch.

Al maandenlang voeren wij actie. Al maandenlang verzetten we ons tegen regelrechte aanvallen van de regering op de rechten van de werkende bevolking.

De werkloosheidsverzekering wordt afgebroken, de sociale zekerheid wordt uitgehold, de pensioenvoorwaarden worden aangescherpt, de automatische loonindexering komt op losse schroeven, de ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt ontmanteld … Elke maatregel vormt een bedreiging van de waardigheid van werknemers.

Elke hervorming betekent een beetje meer onzekerheid, een beetje meer fysieke belasting, een beetje meer onrechtvaardigheid voor zij die een samenleving draaiende houden.

Terwijl de meest kwetsbaren hun aangevallen zien, schenkt de regering miljoenen aan bedrijven. Zieken moeten bijkomende controles ondergaan, en tegelijk verlaagt de regering het aandeel van de werkgevers in de financiering van de sociale zekerheid. De boodschap is duidelijk: sommigen zouden meer waard zijn dan anderen.

Wij verwerpen deze visie op de wereld. Wij verwerpen het idee van een samenleving waarin alleen economische prestaties tellen. Wij verwerpen een indeling van burgers op basis van wat ze “opbrengen”.

We hebben het de afgelopen maanden luid en duidelijk gezegd en we zullen het blijven zeggen: iedereen telt. Elke werknemer, met of zonder baan, voltijds of deeltijds, elke gepensioneerde, elke jongere in opleiding, elke persoon die een carrièreswitch maakt of ziek is.

Iedereen heeft recht op respect, waardigheid en veiligheid.

Wij blijven niet stilzitten om deze sociale achteruitgang te ondergaan. Integendeel, we blijven mobiliseren. We laten onze stem luid, duidelijk en blijvend horen. Want alleen zo doen we de Dag van de Arbeid eer aan: door te beschermen wat voorgaande generaties hebben opgebouwd, door te vechten voor wat we aan toekomstige generaties willen nalaten.

Zolang het nodig is, maand na maand, dag na dag, blijven we herhalen: iedereen telt.

Volgende afspraak: 25 juni in Brussel. Actie tegen het afbraakbeleid van Arizona. Meer info op www.abvv.be