Hoe kunnen textielbedrijven het milieuprobleem aanpakken? Welke maatregelen kunnen en moeten de bedrijven nemen om hun impact te verminderen? Delegees Jolien, Frank en Niels getuigen.

De textielindustrie gebruikt veel water en energie voor haar productie. Deze productie neemt steeds meer toe en zorgt onder meer voor miljoenen tonnen CO2-uitstoot. De sector is dan ook medeverantwoordelijk voor de klimaatveranderingen. De textielbedrijven moeten deze problematiek dan ook ter harte nemen en oplossingen zoeken. De Nieuwe Werker sprak met enkele delegees van de Algemene Centrale die samen met een 100-tal collega’s deelnamen aan een studiedag ‘klimaat en textiel’.

Sorteren en hergebruiken

Niels, delegee bij Berry BPI (plasticfolie), zegt dat het bedrijf reeds inspanningen doet: “Qua uitstoot zitten we sowieso al laag, gezien we niets verbranden. En omdat het bedrijf veel energie verbruikt, is het aan het kijken om zonnepanelen te plaatsen. Berry BPI zet ook zeer hard in op het hergebruiken van plasticfolie. Uit de plasticfolie die bij de boeren wordt opgehaald, wordt een folie gemaakt die voor 25% uit volledig herbruikbare plastic bestaat!”

Bij Owens Corning (glasvezel) wordt er reeds veel gesorteerd. Delegee Jolien licht toe: “Glasvezel in een container, blik, karton, restafval in andere containers. We doen het goed, maar ik geloof dat er nog ruimte voor verbetering is.”

Ook bij IVC Avelgem (vinyl) wordt er geïnvesteerd in het scheiden en recycleren. Delegee Frank: “Resten van rollen, snijafval of tweede keuze vinyl worden versneden, gemalen en direct terug gebruikt als grondstof voor de luxevinyltegels. Het bedrijf is ook aan het bekijken om het oude, gebruikte vinyl of vinyltegels te scheiden en terug te recycleren als nieuwe grondstof.”

Energieverbruik beperken en vergroenen

Net zoals in andere sectoren nemen ook textielbedrijven een reeks maatregelen zoals bijvoorbeeld elektrische wagens, ledverlichting en leasing van fietsen.  

In Joliens bedrijf was er initieel sprake van fietsleasing, maar dat is helaas niet doorgevoerd. Het bedrijf kan zich meer inspannen naar haar mening, maar dat is financieel niet altijd gemakkelijk. “Toch boeken we vooruitgang: de plastic bekers werden vervangen door een gepersonaliseerde tas. Ik weet ook dat het bedrijf nieuwe werkbroeken voor vrouwen zoekt. Zelf ga ik zeker mijn steentje proberen bijdragen en ervoor zorgen dat ze aan bepaalde criteria voldoen,” besluit Jolien.

Bij andere bedrijven, zoals bij IVC, gaat het sneller. Frank: “Er werden drie windmolens op de site geplaatst, vorig jaar plaatste het bedrijf zonnepanelen waar mogelijk en er werd geïnvesteerd in een nieuwe oven en nieuwe brander om minder energie te verbruiken.” Het bedrijf maakt daarbij ook gebruik van de Schelde, die net achter het bedrijf stroomt. “Wij gebruiken het Scheldewater in het koelingsproces,” zegt Frank. Een zeer grote verandering is ook het leasen van fietsen bij IVC. Frank: “Sinds het begin van 2023 zijn er 130 leasefietsen bij ons, een redelijk succes.”

Voor Niels’ bedrijf is het moeilijker: “Ons bedrijf ligt in een dorpskern. Dat zorgt ervoor dat het niet gemakkelijk is om zaken aan te passen. Voor windmolens hebben wij bijvoorbeeld geen plaats.” Jaarlijks wordt tijdens de veiligheidsweek wel een vragenlijst rondgestuurd bij de collega’s om na te gaan hoe het bedrijf kan vergroenen. Die aanpak werkt. “Dankzij deze lijst werd meer groen aangeplant buiten en is het dak voor een groot stuk groen!”

Klimaat is een vakbondsthema

De delegees zijn het met elkaar eens: klimaat en milieu is voor iedereen belangrijk, ook voor de vakbond! “Dit thema mag nog meer aan bod komen in bijvoorbeeld vergaderingen, zodat er meer zaken doorgevoerd kunnen worden,” zegt Jolien. Tot slot vult Niels aan: “Als vakbond moeten we inderdaad met dit thema bezig zijn. We moeten ervoor zorgen dat onze collega’s het belang hiervan begrijpen én we moeten erop toezien dat dit niet in de schoenen van de gewone werknemer geschoven wordt! Het moet gedragen worden door de grote industrie, door de grote vervuilers.”