Het nieuws van de afgelopen weken shockeert. We worden geconfronteerd met lijden, met moeilijkheden. Of het nu komt door natuurrampen, conflicten of wansmakelijk politiek beleid. De beelden van de aardbeving in Marokko, de oorlog tussen Israël en Hamas en Oekraïne staat op de voorpagina. Maar ook elders in de wereld is er sprake van geweld, wat weg van de camera’s, maar niet minder erg: tegen vrouwen, kinderen, politieke tegenstanders en minderheden. Dat zien we in Iran, Colombia, Burkina, Nigeria …

Vandaag moeten wij, als vakbondsmilitanten, oproepen tot respect, tot vrede en solidariteit. Tot een onmiddellijk staakt-het-vuren en bescherming van alle mensen. De politiek kan beter, moet beter, voor iedereen.

… voor de openbare diensten

In ons land bereiden we ons voor op politieke verkiezingen. Recente gebeurtenissen hebben aangetoond dat besparingen niet de oplossing zijn. De besparingen in openbare diensten, justitie en politie hebben bijgedragen aan de tragedie van 16 oktober. Dit moet dus anders. Allereerst in de manier waarop we hierover praten met elkaar. Het ABVV zal nooit instemmen met wie roept om vluchtelingen die alle juridische procedures doorlopen hebben, op of uit te sluiten. Ten tweede moet er actie worden ondernomen. Wie streeft naar een veiliger België, moet daar consequent naar handelen: meer middelen beschikbaar stellen voor de bevoegde diensten en zich bovendien inzetten voor een menswaardig opvangbeleid.

… voor democratie

Maar we mogen ons niet laten vangen door rechts. De echte sociaaleconomische problemen moeten we blijven benoemen en niet negeren door de focus te verleggen naar nieuwkomers of mensen in armoede. We mogen niet vergeten dat woorden impact hebben en dat kortzichtige uitspraken de weg vrijmaken voor extreemrechts.

… voor onze vrijheden

Enkele dagen geleden werden twee Franse vakbondscollega’s in Rijsel gearresteerd omdat ze een pamflet hadden verspreid waarin ze pleitten voor een staakt-het-vuren in Gaza. Hun mening week af van de heersende opvatting. Deze vakbondsleden van de CGT werden om 6 uur ‘s ochtends door gemaskerde politieagenten uit hun bed gehaald en 8 uur lang vastgehouden. De onderliggende boodschap is evident: men wil de stem van de vakbond, als tegenkracht, het zwijgen opleggen.

Ook hier. We beseffen maar al te goed dat België niet hoog scoort op het vlak van syndicale vrijheden. Al maanden voert een breed front, wiens acties en solidariteit we enkel kunnen toejuichen, strijd tegen het zogenoemde wetsontwerp-Van Quickenborne. Dit zou een kaalslag betekenen op activisme en militantisme. Deze cruciale strijd werpt zijn vruchten af. De Raad van State is het met ons eens en stelt dat de aangebrachte amendementen aan de tekst niet voldoen. Ongeacht wie er aan het hoofd van Justitie staat, wij blijven eisen dat deze wet er niet doorkomt.

… voor de werknemers

Democratie gaat verder dan alleen elke 5 jaar je stem uitbrengen. Het betekent ook het recht op demonstreren om bijvoorbeeld een staakt-het-vuren in Gaza of elders te eisen. Het houdt in dat we hogere lonen mogen eisen en onderhandelen, zeker wanneer de bedrijfswinsten blijven stijgen, zoals de Nationale Bank onlangs aantoonde. Zo kunnen we onze stem verheffen, onze ergernis uiten ten aanzien van een hebzuchtig rechts. Rechtse politici zijn er steeds meer op uit om onze verworvenheden te ontmantelen, solidariteit te ondermijnen en werknemersrechten in te perken.

We zwijgen niet. Geen enkele sociale strijd werd in stilte gewonnen. We gaan voor een betere wereld, voor de mensen hier en elders.