Dit weekend volgt de aftrap van een actievierdaagse. Du jamais vu. Of althans, in geen decennia meer gezien. Vier dagen, één boodschap: wij willen niet dat onze democratie, onze rechten en ons welzijn worden geofferd op het altaar van het neoliberalisme. Niemand verdient dit Arizona-beleid van sociale plundering voor wie werkt en van fiscale pampering voor wie bezit.

Deze regering toont minachting voor vrouwen, kleine verdieners, gepensioneerden, werknemers v/m/x … In oktober kwamen we met 140.000 op straat in Brussel, voor een warme oproep voor solidariteit, waardig werk en sociale rechtvaardigheid. Aan de overkant, bij BDW, Bouchez en co, bleef het oorverdovend stil.

De maat is vol. We leggen het werk neer. We zijn genoodzaakt nog maar eens te laten zien wie onze economie doet draaien. Want, tot spijt van wie het benijdt, dat zijn niet de top-1-procent grootverdieners met hun zachte, gehydrateerde handjes. Maar dat ben jij, die ’s ochtends opstaat en niet zelden met gevaar voor eigen gezondheid de handen – mét eelt – uit de mouwen steekt op de werkvloer.

Op 23 november betogen we tegen gendergerelateerd geweld. Als samenleving mogen we nooit tolereren dat de helft van onze bevolking in angst of onzekerheid leeft. Het economisch geweld tegen vrouwen, zowel privé als professioneel en institutioneel, moet stoppen.

Op 24 en 25 november volgen er stakingen in het openbaar vervoer en de openbare diensten. We aanvaarden geen regeringsbeleid dat de openbare diensten – waar de bevolking elke dag beroep op doet – stelselmatig ontmantelt.

En op 26 november komt het hele land tot stilstand. Werknemers in alle sectoren, publieke en privé, gaan in algemene staking.

Wij staken. Omdat het menens is. We zitten in een noodsituatie. Werken mag niet betekenen dat je uitgeperst wordt. Zogezegd “omdat er geen alternatieven zijn.” Zogezegd “omdat wij jarenlang boven onze stand geleefd hebben.” Langs alle kanten worden onze koopkracht, onze rechten, onze sociale zekerheid, onze gronrechten uitgehold, maar als het is om F-35 gevechtsvliegtuigen dan worden er – POEF, als bij wonder – vele miljarden tevoorschijn getoverd.

Wij pikken dit niet langer.

Deze actievierdaagse is een collectief antwoord, samen met de andere vakbonden. Het is een overduidelijke afwijzing van de Arizona-afbraak. Het is een krachtig, maar bovenal solidair signaal.

Doe mee! Sluit je aan bij een piket in je buurt. Echte vooruitgang gebeurt samen. Alleen ga je op korte termijn misschien sneller. Maar ensemble geraak je veel verder. Dit is niet vanzelfsprekend, je moet er wel iets voor doen, dag in, dag uit.

Gelukkig is de vastberadenheid groter dan ooit. Voor jouw rechten. Voor jouw welzijn. Voor jouw toekomst, en die van je kinderen.