Nieuws

“Transporteurs, verlaat de loopgraven!”

“Transporteurs, verlaat de loopgraven!”

// een bijdrage van BTB– en ETF-voorzitter Frank Moreels

Het ging nooit eerder zo goed met de transportsector als vandaag. “Onze sector boomt als nooit tevoren, en dit ondanks de Brexit en de coronacrisis.” Dat zijn niet onze woorden, maar die van werkgeversfederatie UPTR. Ze worden beaamd door de grote baas van Febetra, Philippe Degraef. “Voor het eerst sinds lang laten de Belgische vervoerders uitgesproken pluscijfers (+7% in 2021 ten opzichte van 2020) optekenen in de LKWMaut-statistieken.” En ook accountingkantoor BDO onderlijnt dat de financiële situatie van de sector “kerngezond” kan worden genoemd.

Wordt het dan geen tijd voor de werkgevers om de ideologische loopgraven te verlaten? Tijd om het verzet tegen de uitvoering van het Mobility Package te laten varen? En samen met de vakbonden het beroep van vrachtwagenchauffeur opnieuw aantrekkelijker te maken?

Het Mobility Package of Mobiliteitspakket is een verregaande hervorming van de Europese wegvervoersector. Het mobiliteitspakket moet zorgen voor betere arbeidsomstandigheden voor vrachtwagenchauffeurs, invoering van speciale detacheringsregels in de internationale vervoersector, nieuwe regels voor toegang tot de markt voor goederenvervoer, enzovoort.

Waarom stellen werkgeversorganisaties het Mobility Package in vraag?

Sinds 2 februari moeten vrachtwagenchauffeurs die de grens overschrijden dit ‘fysiek’ melden op hun tachograaf. Dat is één van de maatregelen in het zogenaamde Mobility Package. Het moet toelaten om cabotagetransporten beter te controleren en dus om sociale dumping te bestrijden.

De Belgische werkgeversfederaties Febetra, TLV en UPTR waren er als de kippen bij om moord en brand te schreeuwen. Er zouden ellenlange files ontstaan aan de grenzen tussen de lidstaten.

In de praktijk waren er wat moeilijkheden aan de Frans-Belgische grens wegens controles van de Franse gendarmerie. In één richting dan nog maar. Toch wordt daar in werkgeverskringen gebruik van gemaakt om de controles op cabotage in een slecht daglicht te stellen en te pleiten voor uitstel van de maatregel tot de nieuwe – volledig gps-geïntegreerde – tachografen veralgemeend worden.

Lobbywerk

Niets nieuws onder de zon. De inkt van het Mobility Package was nog niet droog of de Belgische werkgevers lobbyden zo sterk de regionale ministers van Mobiliteit opdat die een klacht tegen het onderdeel cabotage van het Mobility Package indienden bij het Europees hof. Ze sloten zich daarmee aan bij een klacht van Malta. Deze lidstaat is bekend voor de constructies die sociale dumping faciliteren. Het was trouwens merkwaardig dat de mobiliteitsministers het niet nodig vonden de werknemersorganisaties raadplegen en tegelijk de werkgevers op hun wenken bedienden.

Ook de terugkeerplicht van vrachtwagens naar de thuisbasis wordt in patronale kringen aangevochten. Vanaf 22 februari moeten vrachtwagens op regelmatige basis terugkeren naar de thuisbasis. In de praktijk zullen Oost-Europese vrachtwagens die in West-Europa opereren regelmatig terug naar huis moeten. Dat zal voor de betrokken chauffeurs een plus zijn. Ze zullen regelmatig hun familie zien en een normaal sociaal leven kunnen leiden. Het zal sociale dumping verminderen en de loonkostverschillen tussen West- en Oost-Europa wat verkleinen.

Ook hier horen we langs werkgeverszijde kritiek. TNL, de Nederlandse werkgeversfederatie, pleitte eind vorig jaar voor uitstel. Verschillende Oost-Europese lidstaten vechten de maatregelen aan bij het Europees hof. Ook Eurocommissaris voor Vervoer Adina-Ioana Vălean probeerde, tevergeefs, de maatregel van tafel te vegen.

De vakbonden verdedigen wél het Mobility Package

Zijn de vakbonden dan de enige loyale verdedigers van een compromis dat ons moet helpen de transportsector te saneren en de sociale dumping de wereld uit te helpen? De Europese Transportarbeiders Federatie (ETF) noch BTB-ABVV was onverdeeld gelukkig met het Mobility Package. Wij wilden meer en beter.

Maar wij beseffen dat dit compromis een stap vooruit betekent.

Frank Moreels
Frank Moreels: “Het compromis van het Mobiliteitspakket is een stap vooruit, ook al wilden wij meer en beter.”

Dat zouden de werkgevers beter ook doen. Ze zouden beter stoppen met de organisatoren van sociale dumping uit de wind te zetten en samenwerken met vakbonden en politiek om oneerlijke concurrentie de wereld uit te werken.

Door een achterhoedegevecht te leveren tegen (onderdelen) van het Mobiliteitspakket verlenen ze de chauffeurs, én hun werkgevers, immers een slechte dienst.

Chauffeurstekort aanpakken

Overal ter wereld kampt de sector met chauffeurstekorten. In België spreekt men van een tekort van 8.500 bestuurders. In Nederland gaat het om 10.000 chauffeurs, in Duitsland 80.000 en in Frankrijk 40.000. In Groot-Brittannië kwam de bevoorrading zelfs tijdelijk in het gedrang, omdat het probleem door de Brexit nog acuter werd. Er zouden 100.000 vacatures voor truckers zijn.

Opmerkelijk is dat één miljoen Britten over een rijbewijs beschikken maar de weg naar de sector blijkbaar niet vinden. In België hebben 100.000 personen een C-rijbewijs inclusief medische keuring, maar geen bewijs van beroepsbekwaamheid. Met een vijfdaagse opleiding ‘code 95’ kunnen ze zo starten als vrachtwagenchauffeur. Waarom doen ze dat niet? Waarom is het zo moeilijk personeel te vinden?

Het antwoord ligt voor de hand. De lonen zijn gewoon te laag. Chauffeurs moeten het stellen met een uurloon dat gemiddeld onder dat van de schoonmaaksector ligt. Een chauffeur moet al gauw 50 uur per week werken om een deftig loon bij elkaar te rijden. Om over de werkomstandigheden te zwijgen. Te weinig parkings, oncomfortabel, te weinig en vuil sanitair, onveiligheid … Voeg daar de hyperflexibiliteit in de sector, de hoge werkdruk en files aan toe, en je hebt alle ingrediënten voor een ‘onaantrekkelijke’ sector.

Financiële ruimte

Nochtans is het nog nooit zo goed gegaan voor de Belgische transportondernemingen. Dat geven alle werkgeversfederaties toe. Er is dus zeker financiële ruimte in de sector. De lonen moeten omhoog, maar door de loonwet van ‘96, nog verstrengd door de regering-Michel-De Wever, is dat in de feiten onmogelijk.

Zelfs UPTR-voorzitter Bruno Velghe moet toegeven dat de werkgevers allerlei extra legale voordelen moeten bieden om chauffeurs te vinden en houden. Dat gaat dan van bedrijfswagen(tje)s, tot het uitgeven van warrants. Helaas voor de chauffeur wordt daar – in tegenstelling tot het brutoloon – geen sociale zekerheid op betaald. En dat weten kandidaat-chauffeurs heus ook wel …

Opwaardering

We hebben nood aan een opwaardering van het beroep van vrachtwagenchauffeur. Betere lonen, minder werkuren, minder flexibiliteit en werkdruk. Betere parkings met goede rust-faciliteiten voor de chauffeurs. In plaats van halsstarrig vast te houden aan die verstrengde loonwet zouden politici beter inzetten op het faciliteren van voldoende, veilige en comfortabele parkings. En ruimte creëren voor écht en vrij loonoverleg in de transportsector.

En de werkgeversfederaties? Die zouden de handen in elkaar kunnen slaan en samenwerken met de vakbonden in de strijd tegen sociale dumping, het implementeren van het Mobiliteitspakket, het stoppen van de ‘race to the bottom’, het beperken van flexibiliteit en het creëren van goede loon- en arbeidsvoorwaarden. Dat zal het beroep van vrachtwagenchauffeur opnieuw aantrekkelijk maken. Dat zal de sector ten goede komen!

Facebooktwitter

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lees ook x

De Nieuwe Werker

FREE
VIEW