Nieuws

Bijna 1 Belg op 5 loopt risico op armoede

Bijna 1 Belg op 5 loopt risico op armoede

17 oktober is de Werelddag van Verzet tegen Armoede. In een tijd van recordinflatie en exploderende energierekeningen neemt ook de armoede toe.

Wie zijn de ‘armen’ in België? De definitie varieert. Volgens Statbel liep in 2021 zo’n 12,7% van de bevolking een “risico op monetaire armoede.” Hier gaat het over mensen die in een huishouden leven waarvan het “totale beschikbare inkomen onder de armoedegrens ligt”. Voor een alleenstaande is dat €1.293 per maand.

Naast het strikte criterium van inkomensarmoede leefde 11,9% van de bevolking in een huishouden met een lage werkintensiteit, terwijl 6,3% van de Belgen te kampen had met ernstige materiële en sociale deprivatie.

Volgens Statbel: “De mate van materiële en sociale deprivatie is een indicator die het onvermogen uitdrukt om sommige items die door de meeste mensen worden beschouwd als wenselijk of zelfs noodzakelijk om een adequaat leven te leiden, te veroorloven.”
Nog volgens Statbel: “De indicator personen die leven in huishoudens met een zeer lage werkintensiteit, wordt gedefinieerd als het aantal personen in een huishouden waar de leden in beroepsactieve leeftijd minder dan 20% van hun totale potentieel werkten gedurende de voorgaande twaalf maanden.”

“Mensen die met ten minste één van de drie bovengenoemde situaties worden geconfronteerd, lopen een risico op armoede of sociale uitsluiting. In 2021 was dit 18,8% van de bevolking.”

Daarnaast zijn er nog een pak Belgische gezinnen die niet op de rand balanceren, de zogenaamde lagere middenklasse.

Kinderarmoede

De cijfers van Statbel onthullen ook meer over de situatie van kinderen in België. 12,8% van hen lijdt onder materiële deprivatie. Dit omvat – in verschillende mate – toegang tot degelijk schoeisel, aan de leeftijd aangepast speelgoed, vrijetijdsactiviteiten of vakanties, maar ook tot een gepaste hoeveelheid en kwaliteit van voeding…

Statbel baseert zich hier op de SILC 2021-enquête over inkomen en levensomstandigheden. De situatie van kinderen hangt uiteraard samen met hun gezinssituatie. Zo is “de situatie het meest precair voor kinderen die in een huurhuis wonen (33,6%) of waar slechts één ouder aanwezig is (28,6%).”

Crisis na crisis

Deze cijfers zijn voor het jaar 2021. De kans is groot dat de situatie de komende jaren nog zal verslechteren, zeker gezien de energiecrisis die vandaag wild om zich heen slaat. De voedselbanken, overstelpt door aanvragen, sloegen al eerder alarm.

Twee weken geleden deelden de voedselbanken nog mee: “Momenteel doen elke maand bijna 204.000 mensen in nood een beroep op onze gratis voedselbedeling, 15% meer dan vorig jaar. Dit is een schrijnende realiteit, vooral omdat de voedseldonaties van de levensmiddelenindustrie in dezelfde periode met 35% daalde. We staan met de rug tegen de muur, want we moeten méér doen met minder.”

Oproep tot actie

De netwerken voor armoedebestrijding spreken van een “ongeziene verarming” van de bevolking. De stijging van de kosten van levensonderhoud dreigt “een sociaal bloedbad te veroorzaken voor huishoudens die in armoede leven en voor de lagere middenklasse.” De sector roept de autoriteiten op om dringend structurele maatregelen te nemen, “te beginnen met kwalitatieve en energiezuinige huisvesting.”

“De signalen die wij dagelijks van op het terrein ontvangen zijn bijzonder alarmerend. Mensen ontzeggen zichzelf basisbehoeften. Ze besparen op voeding, verwarming, gezondheidszorg, maar kunnen toch hun rekeningen niet betalen. De OCMW’s in Brussel en Wallonië en de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) melden dat de hulpvragen, ook vanuit de werkende middenklasse, de laatste weken sterk toenamen.”

Meer loon, minder rekeningen

We zien in ons land maar ook in Frankrijk dat de mensen de straat op gaan uit woede. Afgelopen weekend waren er in Parijs manifestaties tegen de hoge kosten van levensonderhoud. Vandaag trekken verenigingen en ngo’s in Brussel op tegen de honger die steeds meer gezinnen treft. Op 20 oktober vinden protestacties plaats in het hele land. Tot is er een interprofessionele staking van de vakbonden op 9 november.

Om het enorme armoedeprobleem op te lossen moeten eerst en vooral de oorzaken ervan worden aangepakt: een ongelijke verdeling van de rijkdom. De ongelooflijke hebzucht van multinationals. Te lage lonen. Veel te hoge prijzen. De zorgen van de bevolking moeten worden aangepakt. Door een structureel en doeltreffend beleid, een herwaardering van de lonen en de sociale uitkeringen, meer overheidscontrole op de energiesector en prijsplafonds. Een eerlijk belastingsysteem is hiervoor het instrument bij uitstek.

Facebooktwitter

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lees ook x

De Nieuwe Werker

FREE
VIEW