“Ik heb de verwarming lager gezet, ik draag wel een extra trui.”

“Ik durf mijn auto niet meer te gebruiken, de brandstof kost te veel.”

“Een derde van mijn loon gaat op aan verplaatsingskosten.”

“Ik kan het me niet meer veroorloven om te gaan werken.”

Je hoort het overal. Van vrienden en familie, in de media, op sociale netwerken … De situatie is schrijnend voor zowat iedereen die niet bij de grootste verdieners hoort en het water staat hen vaak aan de lippen. Energie- en brandstof worden stilaan onbetaalbaar. De regeringsmaatregelen om de prijsstijgingen te compenseren wegen absoluut te licht.

Structureel

Wij zijn al lang vragende partij om de btw op gas en elektriciteit te verlagen naar 6%. Dit is nu eindelijk gebeurd. Maar slechts voor zes maanden. Dit is onvoldoende.

Tijdelijke maatregelen moeten dringend definitief worden om de gezinnen in ons land duurzame oplossingen te bieden. Hierbij hoort onder meer de permanente uitbreiding van het sociale tarief, het afromen van overwinsten van energiebedrijven, de invoering van het ‘omgekeerde cliquetsysteem’ bij sterke prijsstijgingen …

We hebben genoeg van loze beloften. We willen structurele maatregelen. Het is hoog tijd om de werknemers, werkzoekenden, gepensioneerden en alle andere burgers in dit land weer ademruimte te gunnen.

Angst

Het einde (of bijna-einde?) van de coronacrisis heeft ons toch wel doen dromen van een rooskleurigere toekomst. Helaas is dat precies nog niet voor meteen.

De inflatie swingt de pan uit. Alles, van gas en elektriciteit tot groente en fruit, wordt aanzienlijk duurder. De economische situatie – in combinatie met de geopolitieke context – heeft de ongerustheid onder de bevolking alleen maar doen toenemen. Alsof de afgelopen twee jaar al niet beangstigend genoeg zijn geweest.

Er is nog geen sprake van een rooskleurige ochtend. Veel gezinnen weten vandaag niet wat morgen gaat brengen.

Lonen

We gaan de problemen niet oplossen met wat maatregeltjes in de marge en tijdelijke steun. We hebben eindelijk weer loonsverhogingen nodig die naam waardig. Omhoog met de lonen!

De vergoeding voor woon-werkverkeer met de wagen moet ook beter. Veel mensen hebben immers geen enkele andere mogelijkheid om op het werk te geraken. De wet van 1996 op de loonnorm, die de loononderhandelingen in een belachelijk strak keurslijf houdt, moet worden herzien in het voordeel van de werknemers. De lonen zijn gewoon te laag, en vandaag merken we dat allemaal.

De automatische indexering van lonen en sociale uitkeringen speelt een cruciale rol. Het systeem mag in geen geval op losse schroeven komen te staan. Wij pleiten zelfs voor een versterking van de automatische indexering door de prijzen van benzine en diesel erin op te nemen.

Vrouwen in de frontlinie

Vrouwen verdienen 22,7% minder dan mannen. Ook dit jaar is er geen spectaculaire verbetering op te merken in deze loonkloof. De lonen van vrouwen liggen door de band genomen nog steeds ver onder die van mannen. De voornaamste redenen hiervoor zijn deeltijds werk, onzekere contracten en de minder goed betaalde sectoren waarin vrouwen oververtegenwoordigd zijn.

Vandaag staan ze opnieuw in de frontlinie. Zij zijn de dupe van de prijsstijgingen, de onbetaalbare facturen voor gas en brandstof. Vrouwelijke werknemers – in het bijzonder in de sector van de dienstencheques – kunnen niet langer met de auto naar het werk. Eenoudergezinnen – meestal alleenstaande moeders – worden het hardst getroffen door deze onzekerheid.

Daarom voeren we op 24 maart actie! Voor gelijke lonen voor vrouwen en mannen. Voor betere lonen voor iedereen. Voor structurele maatregelen opdat de gezinnen het hoofd boven water kunnen houden. Zo krijgt iedereen wat ademruimte, kan iedereen een waardig leven leiden en kan iedereen weer hopen op een rooskleuriger morgen.